Bir þiirsin sen, hiç bitirmek istemediðim hüzünlü bir þiir.
Kalemimin o kýrýk ucunda akýp gelen bir duygu seli
Geceleri uyumayan, gündüzleri sessiz olan içimdeki çocuksun.
Sen hiç bitmeyen gecelerde, sabah uyanan uykularýmsýn.
Her satýrýnda biraz daha hüzünlendiðim ve aðladýðým bir þiir;
Hep sonbaharlara denk gelen yaðmur, tadýnda bir mevsimsin
Bazen hasret olursun, bazende tatlý bir acý
Sen bir þiirsin; her kelimesi aþk dolu bir þiir...
Bir þarkýnýn son sözleri, yalnýzlýðýn anlamlý cümlesisin.
Bir tutkunun ta kendisisin.
Ama hiç bitmeyen bir sevdasýn.
Sabahlarý aklýma gelen ilk açlýðýmsýn, ilk aþkýmsýn.
Ýlk gözlerimi açýþým, ilk hayata gülüþümsün,
Ve sen hiç bitirmek istemediðim o son þiirimsin.
Her an seni düþünür ve sana sarýlýrým sýmsýký
Sen mavimsi tutkularýmý yazan, parmaklarýmý titreten bir kalemsin
Uyurken bile hep gördüðüm, rüyalarýmý süslediðim, tek hayalimsin
Sen çok uzaklardan gelen ve hiç çözemediðim gizemli bir yolcusun
Evet sen bir sevdasýn, hayýr hayýr sen hiç bitmeyecek bir þiirsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.