Býçak sýrtýnda ruhum
Bir yaným da isyan ateþleri yanýyor alev alev
Bir yaným alabildiðine soðuk
Bir gün çocuklar gibi neþeliyim, sebepsiz
Bir anda susuyorum gereksiz
Duygularýmýn saklý olduðu dolap, yüz üstü düþmüþ
Her þey karmaþýk, her yan kýrýk dökük
Bir yaným aþk diyor, evrendeki tek gerçek
Diðer yaným dudak büküyor ona
Almadýn mý hala dersini diyerek
Beynimle kalbim arasýndaki, ittifak da bozuk
Beynim ciddiyetle, dön hayatýna ve unut diyor
Dikkat ediyorum o bile yalandý diyemiyor
Kalbim; onda hala Akdeniz ateþi yanýyor
Kocaman bir ateþ göklere savrulurken
Ýsyanlarla coþuyor;
Yak diyor tüm dünyayý
Yansýn bu ruhsuz insanlar yansýn
Bu canlý ölüler yansýn
Aþk var diyor kalbim, aþk var
Görmüyor musunuz, bakar körler bakýn etrafa
Pembe gülün kokusunda
Menekþenin açýþýnda
Yaðmurun toprakla buluþmasýnda aþk var
Güneþin umutla doðmasýn da
Nehirlerin denize doðru koþmasýnda
Ayýn güneþe semasýnda aþk var
Günle gecenin, dans eder gibi, deveranýn da
Mevsimlerin sýralanmasýnda
Rüzgarlarýn ýslýðýnda aþk var
Ýnsanlarý yaþatan, çirkini güzel yapan
Hastaya deva katan
Beni sana baðlayan, caný közle yoðuran
AÞK VAR..
Bey_Han