Öze Dönüş

Tatlý bir rüzgâr eserken,
Penceresinden hayatýn,
Kýrlangýçlarýn sevinç çýðlýklarýna karýþtý,
Tefekkür okumalarým.

Düþündüm ki dört mevsim sevinç,
Hayatlarý bambaþka bir âlem.
insana nasýl bir ders veriyor,
Bu neþeleri nereden geliyor.

Anladým ki onlar hayatýn akýþýndalar,
insan ise teslimiyetten uzak.
Aslýnda her þeye çok yakýnda,
Ne yazýk ki özünden uzak.

Bu insan nasýl mutlu olsun ki,
Aradýðý ne yemekte ne gezmekte var.
Dýþarý deðil ki arayýp,bulsun,
Parayla,pulla huzuru bulsun.

Ruh diyor artýk,gel sýr burada,
Huzur da mutlulukta.
Sen bir misafirsin bu dünyada,
Fâniye gönlünü fazla baðlama.

Hem sen kendini baþýboþ sanma,
Akýl bir tek sana verilmiþ, unutma.
Vazifen çoktur, þu kýsa hayatta,
Boþ iþler peþinde, boþlukta kalma.



Sosyal Medyada Paylaşın: