Teknoloji geliþtikçe
Ýnsan makineleþiyor
Duygu sevgi hiç arama
Kalpler yosunlar baðlýyor
***
Kentler yüksek bina oldu
Telefon bir sýrdaþ oldu
Sohbet muhabbet arama
Gözler kimseyi görmüyor
***
Bir biriyle konuþmuyor
Kucaklaþýp sarýþmýyor
Hayatla da barýþmýyor
Hiç bir þeye karýþmýyor
***
Sanma devran böyle sürer
Ýnsan bir makine deðil
Her þey elinin altýnda
Lakin hisler bunalýmda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.