GELİNCİKLER DER GÖNÜL
Sevda yeli efil efil eserken,
Dað döþünde gelincikler der gönül…
Yârin eli elde nefes keserken,
Her düþünde gülücükler ver gönül…
Sevda gülü güller vermiþ basmaya,
Salkým salkým üzüm olmuþ asmaya,
Aþk yolunda gerek yok can kasmaya,
Tak kanadý mutluluða er gönül…
Sevda dili petek olmuþ arýya,
Özün bulmuþ baþak dönmüþ sarýya,
Dalda yaprak sarýlýr ya darýya,
Sarýl yâre ver sevdaya fer gönül…
Sevda seli mýsra dizer sazýna,
Yâr güneþtir ýþýk süzer yazýna,
Dudak büzer bahar gelir azýna,
Can köþküne yataðýný ser gönül…
Cantekin der; atlas yorgan ol yara,
Yâr layýktýr som altýnlý diyara,
Sevda sevgi varsýn en üst ayara,
Aþk baðrýdýr mis kokulu yer gönül…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.