beni, hatta biraz da kimsesizliðimi soracak olursan, biz yine bildiðin, beki de artýk bilemediðin hiç gelmeyenin bekleyeniyiz
ah be beneklim inan bir günün daha nasýl sensiz, bizsiz dolduðunu sana, bize uyanamadýðým bir sabahýn daha hala neden doðduðunu inan kafam almýyor, alamýyor artýk
çok oldu aynaya bakmayalý da kim bilir belki de yaþlanýyorumdur yada kendime bakacak güzüm, diyecek sözüm kalmamýþtýr
sýký giyin sen yine de harflerimi , harfsizliðimi üzerine bizi de boþ ver, üþüme bize, üþütme rengini, kendini bilirim küstüm çiçeði misali hassastýr tenin, yüreðin en çokta cennetin…
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.