Bir Çoban

OSMAN EMMÝ

Sýrtýnda heybesiyle
Her gün gider davara
Haslet duyar bir sevgiye
Gönlünde büyük yara.

Giderken azýk doldurur
Gelirken çiðdem bulundurur
Çoluk çocuða daðýtýr durur
Osman emminin kaderi budur.

Osman emmi yalnýz yaþar
Ne iþ olsa ona koþar
Dünyayý dünyada baþar
Her müþkülatý kolay aþar.

Osman emminin derdi yok
Hedefi bulur attýðý her ok
Þükür niyaz gayette çok
Ýsyana hiç meyli yok.

Gerçek olsa rüyasý
Yanýnda olsa hülyasý
Sevgi muhabbet deryasý
Yalnýzlýk olmuþ dünyasý.

Bir ömür yalnýz yaþadýn
Dað taþ demez aþardýn
Ne yanýlýr ne þaþardýn
Osman emmi bunu nasýl baþardýn.

Bir ömür böyle bitti
Kendi kendine yetti
Tek baþýna yaþayýp
Tek baþýna gitti.

Duran DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: