Deli dediler.

deli dediler bana.
bir gömlek giydirdiler rengi siyah.
herkes gibi deðilmiþim,
aykýrýymýþým güya.
çapraz baðladýlar ellerimi önümde.
dedim giydirmeyin bana bu siyah gömleði.
çok güldüler bana çok güldüler.
deli deðil ki bu adam.
beyaza siyah diyor umutsuz vaka,
sýyýrmýþ hepten, zýrdeli dediler.
attýlar bir arabaya, sirenleri çala çala,
týmarhane diye bir yere getirdiler.
babacan bir doktor okþadý yanaðýmý.
üzulme evlat düzelecek, takma kafaný.
burada tanýþtým ben hitler’le napolyon’la.
en has adamým, kankam motzart’la.
selami’ydi gerçekte onun ismi.
ama o bile sevmezdi kendi ismini.
zaten sevmezdi ki o hiç kimseyi.
devamlý beste yapar ýslýkla çalar selami.
onun ismi motzart’tý ama,
hep zeybek havasý çalardý selami.
ismi motzart olsa da izmir’liydi selami.
kenan’dý napolyon’un adý.
bizim napolyon biraz tuhaftý hýrsýzdý
sigara çalardý kokoca napolyon devamlý.
fakirdi buranýn napolyonu, gariban, zavallý.
kötü dayak yedi bir gün napolyon.
hem de biliyormusunuz kimden.
eni ile boyu bir cüce selim’den.
az bir zaman sonra alýþtým ben de buraya.
konuþmaya baþladým hitler’le, napolyon’la.
ama artýk onlar konuþmuyor benimle.
sordum niye diye hitler’e.
sen bizim gibi deli deðilsin akýllýsýn dedi.
galiba beni buraya getirenler deliydi.




. . . ismail oral . . .
Sosyal Medyada Paylaşın: