Ellerim geçmiþimin tam da arifesinde Sayýca parçasýna bölünen düþlerdeyim Nefesimi tutmuþum yârimin nefesinde Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
Tükenen bir ben vardý aylardan hep eylüldü Sol yanýmý yakansa ezberimsin bir küldü Yani gece uzundu bir gün derler ki öldü. Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
Elbet kararýr gözler hakkaniyetle verir Karþýsýna dikilen o gönül daðý erir Aþkta büyük emek var her bir seven el verir Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
Yok, yamalý bir çulmuþ yok yerlere mindermiþ Dünyanýn kanunu bu, göz göze hükmedermiþ Bakýþýn bedeli var o da bana ödermiþ Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
Yýllardýr hep boþuna yorup durdum bu aklý Yüreðimin özlemi mavi renklerde saklý Ýsterse gökyüzüne ister yere yasaklý Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
Yine gelmiþ oturmuþ düþlerimin mihmaný Gülüþ olurken meze duyurmam el âmâný Zaralý çok kararlý, der sevdalýk zamaný Sarhoþluðun dibine vuran bakýþlardayým
10-09-2020 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.