Elime Hâr Battı Gül Vurdu Beni
Heyhat, artýk bir þey gelmez elimden
Vakit geçti, hayat tez yordu beni
Bahar bitmemiþken koptum dalýmdan
Rüzgârlar savurdu, yel vurdu beni
Yaþ kemale erdi geçiyor çaðým
Baþý duman tüten karlý bir daðým
Erken kýran girdi sarardý baðým
Elime hâr battý, gül vurdu beni
Nice dostlarýmdan kem sözler duydum
Topladým hepsini yan yana koydum
Bunu kaderin bir cilvesi saydým
Sözler yaraladý, dil vurdu beni
Senle iþi biten, yoluna bakar
Maziden kalana bir kibrit çakar
Tüten dumanlarýn ardýndan bakar
Elinden tuttuðum, el vurdu beni
Zemheriye döndü sýcak yazlarým
Artýk taþýmýyor yorgun dizlerim
Yokuþa dönüþtü eski düz’lerim
Menzilim kayboldu, yol vurdu beni
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.