BAşlık yok......
Belli etmediðim korkularým, üç kara gecede gizli
Aksamýn sisleri arasýnda,duygularým bir gizdi..
Sanki mehtap,yýldýz ay yok siyahi düþlerim,
Son D-E-M geldi,sandimki ömrümün nihayeti...
Neþteri vurmuþ vuran,hemde hiç acýmadan
Pür neþe içinde,zekice derinlemesine,
Caným çýkýyor sandým,halim periþan
Sanki son nefesimi verecektim ’o’ an...
Artýk görmeyecem körfezi,ýþýl ýþýl denizi
Kulaklarým duymayacak makam-ý segahý
Dinliyemiyecem artýk huzzamdan þarkýlarý
Baharý yaþamadan terkedeceðim a-bu hayatý....
Düþüþler vardýr,batýp çýkýþlarda denize
Ciðerlerin su toplar,oksijen alýþlar yok
Parçalanýr vücudunun her bir karesi
Son bir gayretle el/ veda dersin hayata..
Bir hayatýn yaþamla ölüm arasýndaki tercihini yapýp ferman imzalamasý,her türlü rizke evet diyerek denek olmasý, sonucunda alýnan parçanýn çeþitli ihmaller sonucu kayboluþu insan hayatýna verilen deðerin ifadesidir.. ihmaldir ki /kiþi ne kadar iyi hemde çok iyi niyetli olursa olsun sevecan yürekli insan gibi insan olursa olsun hata ve ihmalden ötürü giden yada gidecek hayatlarýn sorumluluðundan asla kaçamaz...
Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.