130-Ey Zalim Kör Nefsim İşte Allahın İspatı-2

Tüm yaratýlan; yaratan cinsinden deðildir
Sanat varsa eðer, yapan mutlak bellidir
Gördüðü halde eseri, ustasýný ederse inkar
Bu ne teknoloji ne bilim nede bir ilimdir !

Hayatý kim yarattý ise ölümü de iþte o verdi
Bütün nimetleri bak nasýl önümüze serdi
Ölümde bir nimet, yaratýlmasaydý eðer Allah
Dedemizin dedeleri acaba bizlere ne derdi?

Hiç bir insan dünya da dinsiz yaþayamaz
Ýnanmamakta bir dindir; dinsizlik olamaz
Ta… yaratýlýþtan özgürdür bütün insanlar
Hür iradeyi verene elbet hesap sorulmaz

“Bir harf katipsiz, bir köy hiç olurmu muhtarsýz”?
Olmayýnca din, insanlýk kendi arasýnda olur tutarsýz
Dini; ilim, bilim fen tümü birbirini eder hep tastik
Aklýn yolu birdir, din ile ilim, asla olamaz kararsýz

Çobaný, kurdu koyunu da yaratan Yüce Allah
Tanrý yerine kim derse “Allah”; bulur felah
Dünyada bitmez maçlar, gençler olur yaþlý
Ölmeden önce, insan aklý, baþa gelir inþallah

Din; insaný kendi nefsinde yapar iktidar
Lafa pul yapýþmaz, insan ise nefse kanar
Hem kendine hem de topluma verir zarar
Etsen Allah’ý inkar; nedir söyle ettiðin kar?

Dünya da; olur bütün insanlar dünyevi
Neticesi ise mutlaka döner, olur uhrevi
Ey! dünyevi; zalim kör nefisperest nefsim
Ebedileþtir tüm iþleri, ahrette ye baki meyveyi

Mataryalist felsefe gibi düþünene sözüm
Yoksa kimsenin fikrinde yoktur hiç gözüm
“Allah’ý;” yok sayýp þirk koþup tenkit edene
Borborunbekir olarak dayanamaz özüm

Bekir Özcan-Borborunbekir
Sosyal Medyada Paylaşın: