Sevgilim, Ýnsan olmak gibi bir engelimiz var Bir duygudan diðerine ýþýktan hýzlýyýz Anlatsam yanaðýna dert olur Göðe bakarsýn uzun uzun Sonra bulutun gidiþini Hesap etmek var Fezadan baþkaca yer yok gönüle Yalnýz kalýnca sesine sokulurum Yeri gelir ekmeðin içine yasýmýzý katarým Karnýndaki kliþeler deðiþir Ölürüz, dünya duyar Kimini söyler, kimini unuturuz Bir þiirin içine baþkasýný da katarýz, Zor deðil bak, yaparýz, ederiz, sonunda bir hayale varýrýz;
"Aþk mýdýr tâkatin aðusu? Kim yenilerek derman bulur, Kim yücelir yasýnda? Diyemediklerimi de bana Ben dertten öleyim sen dedikçe Usul usul gideyim yaþýma Davranayým ecel ile."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Parlain m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.