Sana bu þiiri, örtülere büründüðüm zemheri ayazý gecelerden yazýyor.. Ellerini ellerimden çektiðin günün ertesinde, özlemimi sayfalara, adýný kaldýrýmlara kazýyorum. Þehrin arka sokaklarýnda kaybolduðun günden beri, hep aramýþýmdýr, kayýp caddelerde , benimle olduðun bir yerleri hatýrlarým da... nasýl da tatlý bir þeydi kasvetli akþamlarda kuytu sýcaklýðýna sýðýnmak, güne kokunla uyanýp baharýmsý tenine dokunmak. dönersen ki bir cümle daha düþer gönülden yazdýklarýma ne güzel olurdu bir kez daha sen diye yazýlýp ben diye okunmak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
olguntoprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.