Bana dokunma..
þöyle yüz metre ötemden geç..
Ellerim dokunur ellerine,
bilemezsin.
Gözlerim deðer gözlerine,
Göremezsin...
Kokun,
Burnumun direðinde tütsülenir
Anlamazsýn.
Gölgen,
gölgemle kucaklaþýr
Hissetmezsin...
Bana dokunma..!
Yüz metre ötemden geç..
Az sonra
Ýllaki bir þey atacaksýn çöpe.
Ben yine alacaðým.
Öpüp koklayacaðým.
Mümkünse fazla bir þeyler at..!
Ne bileyim,
Saçýndan bir tel mesela..
Gözlerinin nemini sildiðin,
kaðýt mendil.
ya da,
Çantan dan bir þey alýrken,
bir resim düþür..
Yemem ya..!
Çoðaltýr çoðaltýr
her baktýðým yere asarým...!
Saat 14:40 gibi
çay bahçesine oturacaksýn..!
tabi bende 4 masa ötene..
Mutluluðumun zirvesi...
Seni;
uzaktan izlemek ne hoþtu..
Çay içiþ in,
arkadaþýnla konuþurken ki mimiklerin.
yorulmasan,
bin yýl otursan da,
bende,
seyretseydim seni..
Ýstasyon caddesinin kaldýrým taþlarý þahitlik yapsa,
müebbet alýrdým kesin..
Berrak bir gölün üstüne düþmüþ
bir gül...
ne hoþ durur deðil mi..?
iþte,
sen de öylesin.
Ben de kurbaða..!
Þimdi sen;
o caddeden yine geçiyorsun..
Bir elinde oðlun.
bir elinde kýzýn...
Hadi,
ders baþlayacak..
Nebi KILIÇKAYA
07/09/2020
PAZARTESÝ
14:10 SÝVAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.