Şairlik zor be usta

Þairlik zor be usta

barýþýn elçisi mizanýn mili
mazlumun masumiyetin dili

son nefeste son sözü demeden
þair kalemi kýrmaz
ne kadar yufka olsa da yürek
ataridir þair söz esirgemez
esti mi gider
gitmeler kendine gelmelerdir

aþk dilinin ucunda ballansa da
sevdayý en kahirli çekendir
ruhunun inceliðine ararken eþ
yinede o bir isyankar serkeþ
na mükemmeldir mükemmel içinde
orta yerde durmak ar gelir

Ýsasýda yoktur Musasýda
kendi mecrasýnda akar denize
hiç bulmadýðý adalet peþinde
gezdiði uçsuz bucaksýz ormanda
sýrtýný dayadýðý gül bahçesinde
gül açar orman yeþerir sýrtýnda

þairin zulasý insanlýk bahçesi
vefa arar vicdan sorgular
evrensel bir haykýrýþtýr
ses verir dünyanýn rengine
yasaklý sürgün ataklarla
aksiseda bekler seher vakti

elleri cebinde ipi boynunda
karanlýða ýslýk çala çala yürür


Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: