DUVAR
Þaþýrdým yolumu ne yöne gitsem
Þu yüce daðlardan yol var mý acep
Bu sevda uðruna ömür tüketsem
Halimden anlayan kul var mý acep
Sanma ki boraným ;sanma tipiyim
Kýþýn ortasýnda kalmýþ gibiyim
Görünmez acýnýn tam da dibiyim
Halimden anlayan kul var mý acep
Aklanmaz bu bahtým kara mý kara
Her giden býraktý kalbimde yara
Vuslat yine kaldý, baþka bahara
Halimden anlayan kul var mý acep
Geldi geçti ömür sanki yel gibi
Göz yaþým bendinden taþtý sel gibi
Yarenim, yoldaþým þimdi el gibi
Halimden anlayan kul var mý acep
Edilen sözlerin rengine kandým
Mutluluk kapýmý çalacak sandým
Düþürdü odlara yandýkça yandým
Halimden anlayan kul var mý acep
Seninle arama duvar ördüler
Her birisi sanki bakar kördüler
Sevim’e vuslatý hep çok gördüler
Halimden anlayan kul var mý acep
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.