AYRILIK MEKTUBU - 2 -

Sokak sokak anýlarýmý anlattým hep
Sensiz gecelerime.
Sen gelmedin yarým kaldý dudaklarýmda þarkýlar
Uykusuz hep geceler, gecelerim simsiyah.
Ezik anýlar yüklenir omuzlarýma
Gecelerde dinmez göz yaþlarým.

Zaman yetmiyor bilsen seni unutmama
Damarlarýmda sen dolaþýyorsun, kan yerine
Her akþam ayný þarkýlarý dinliyorum seninle
Olmasan da yanýmda hatýralarýn bende
Oturup sensizliðimi içiyorum
Bu karanlýk ser sefil akþamlarda, sen bendesin.

Artýk býrakýyorum yaþamayý, gülmeyi, konuþmayý
Derin uçurumlara býrakýyorum ikimizi, yok olalým.
Yokluðun cehennemler içinde býrakýyor nasýlsa
Nasýlsa böyle ben binlerce kez ölüyorum
Düþün ki þimdi, aþkýn acýlarýný yenmiþiz ikimiz
Ne zor þeymiþ oysa ayrýlýðýn ve gözlerinsiz yaþamak.

Akþamlar bir masal gibi geçerdi oysa yanýnda
Eylül sýcaklýðý ellerinde seyrederdim mutluluðu.
Sonbahar yaðmurlarý dökülürdü saçlarýmýza
Sana koþardým aldýrmadan yaðmura kara
Gözlerinde dalar giderdim masalsý akþamlara
Mavi düþlere dalardýk, þarkýlarýn naðmelerinde.

Düþün ki þimdi seninle aþkýn mavi denizindeyiz
Ne zor þeymiþ , ayrýlýðýn ateþlerindeyken dayanmak
Hep yüreðimde saklý mutluluðum sendin, seni beklerken
Her geliþinde içim içime sýðmaz, bir kelebek olurdum.
Ayrýlýðýn bana çekilmez olunca böyle...
Þarkým sustu dudaklarýmda, tüm þiirlerim aðlýyor þimdi.

Aygün Deniz 06.09.2020



Sosyal Medyada Paylaşın: