Seni yazýyorum
Bilmeden,
Mevsimleri ardýmdan býrakarak
Sonsuzluðun gül çehresine
Adýný yazýyorum...
Sen ve sonsuzluk gibi
Karþýlaþmayan bir kavþakta
Senden habersiz geçiyorum
Ömurler adýyorum yokluðuna
Hala Anlamýyorsun....
Ýnsaný kendi haline býrakmayan
Vesaireler vesairelere sýðýnýyorsun..
Büyük bir kentin tam göbeðinde
Sonsuzluðun kavþaðýnda yürüyorum
Kalabalýklar içinde yalnýzlýðý,
Sana yakýn senden habersiz
yaþýyorum
Ve hala anlamýyorsun....
Belki yürüdüðün yollarý,
Yaþadýðýn hayatý tanýmýyorsun
Bana býraktýðýn bir elvedanýn
Sonsuzluðuna inanýyorsun ...
Sana seni anlatmak gibi
Bir hikâyenin içinde oyalaniyorum
Yollara yýllara kuþlara bulutlara
Hepsine birden söylüyorum
Ve hâlâ anlamýyorsun...
Anlamýyorsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.