Ay/lardan Eylül se/n

Ay Eylül se,

Aylardan Eylül sen..

Umudum

Dalýndan kopan

Sararýp solmuþ

Kuru bir yaprak gibi

Can verip titrerken

"Seviliyor" olma ihtimalini

Ve dah’i

Ýmgemi de yitirmiþsem

"Bekleme"nin,

Ýþte

Tam da bu yüzden

Havai fiþek gibi patlýyor

Rengini ve ahengini soyunmuþ

Ayyuka çýkan

Rezil kahkahalarým.!

Ahhhh sevdiceðim

Ah

Sen

Sakýn aldanma

Bu

Pür "Neþe"i sahtekâra,

Bana..

Bana kapalýysa

Bir türlü ýþýk vermiyorsa

Gönül penceren,

Kapat lütfen

Kapat;

"Vicdanýn"ýn

Ya da adý herneyse

"Seni çok seviyorum abi(!)"

nin

Kepenklerini

Ki;

Gözyaþlarýmda ýslanýp da

Kavrulma.!

Ben bir tek sana böyle

"Son" yandým;

Kendince,

Efkârýnca

Hüzünce

"Ahirim"ce

Hele de

Gözbebeklerinin içinde kalbin

Ahhhh o kalbin

Gülünce..

Saðnak saðnak yaðan

Asit yalnýzlýklarým gibi

Fýrýndan yeni çýkmýþ

Somun sýcaklýðýnda

Benim bu hayalkýrýklýðým

Seni de ýslatmasýn,

Yakmasýn

Yakmasýn

Yakmasýn..

03/04:Hazan:2020
Sosyal Medyada Paylaşın: