HÜZÜN KUYUSU
Hasretimi bandým sabýr suyuna,
Çelikleþti gözler yârin yolunu…
Sevdam düþtü kader hüzün kuyuna,
Bu bedenin hele gel gör solunu…
Bin halattan güçlü duygu baðlarým,
Yâr aþkýna nehir olur çaðlarým,
Dize gelir engellerim daðlarým,
Can boynuma sarar iki kolunu…
Sevda piþti sevgimizin közünde,
Çiçek açtý canýmýzýn özünde,
Dünya gelse seven durur sözünde,
Kalem yemez karaçalý golünü…
Adamýþým yâr yoluna canýmý,
Bu sevdadýr hýzlandýran kanýmý,
O güzeldir süsleyen her anýmý,
Git ser hüzün baþka yere çulunu…
Cantekin der; aþk dinlemez engeli,
Al git hüzün boðazýmdan çengeli,
Yâr merkezdir gönül onun pergeli,
Doðar güneþ güldürür bu kulunu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.