NOKTA ATIŞI

Aksi ispatlanana kadar herkes suçludur diyordu bir avukat arkadaþým
Sahi ya sen en büyük suçluydun
Suskunluðum þahsiyetime duyduðum saygýmdandý
Sen hiç bilmedin
Sen kendini hep mükemmel sandýn
Etrafýn insan doldukça sen kendini vazgeçilmez sandýn
Oysa bugün var yarýn yoktu þakþakçýlarýn
Þimdi dilimin kayganlýðýnda çektiðin taburenin altýnda
Can vermeme mücadelesi ver

Hep seni kays beni ise kül kedisi bilsinler
Boþ ver be gün goncasý
Biz yüreðimizi dar aðacýna asýp
Yine de ezdirmedik içimizdeki adam yanýmýzý
Hani hep derdim ya ben çoðundan daha adamým
Sen gelince beynimin tozlu anýlarýna aklýma aciziyetin geliyor
Ne kadar çok acýyorum sana bir bilsen
Etrafýndaki yalandan aynalara gülüp geçiyorum

Ýçimden bir sen geçiriyorum
Kendi tabutunu bile kendi taþýyan
Týrnaklarýyla kazan mezarýný
El sallayaný bile olmayan
Bu gün adamlýðýnýn ölüm yýl dönümü
Sahi sen bana seni seviyorum deyip ertesi gün
Baþkasýna koþtuðun gün ölmüþtün
Þimdi küfürlerimin muhatabý bile deðilsin
Bilirsin kýzýnca çok güzel yazarým ben
Ama sen yazmaya bile deðmezsin

Ýçimdeki boþluðu adamlýðýnla doldurmaný beklemek tek hatammýþ
Ah benim üslupsuz hayallerim
Hep birine yaslamaya çalýþtýðým mutluluðum
Avuçlarýmýn içinde açan dikenleri göremeyen kör gözlerim
Yüreðimden azlini istediðim gün
Bir reformdu beynime sana ait kurduðum her kelimem
Senin o výcýk výcýk sýradan ve basit hallerine gülüyorum
Sonrada kendime kýzýyorum
O bir sirkte soytarý deðil ki diyorum utanmalýsýn kendinden
Onunki sadece karakter fukaralýðý

Býrak herkes düþtüðü o çukurda kalsýn
Sen aç hüzünle baðladýðýn saçlarýný
Ve izin ver bir kere daha dolsun umut ciðerlerine
Mutluluðu boðazýnda
Aþký kursaðýnda býrakanlara inat
Tek yapman gereken kalemi kýrmak
Sen o kalemi kýr ve kimin neresine battýðýyla ilgilenme
Unutma beyaz gülün gölgesi bile siyahtýr
Ve sen tüm siyahlara inat bembeyaz’sýn



Sosyal Medyada Paylaşın: