İçime döktüklerim !

ÝÇÝME DÖKTÜKLERÝM
Rüzgârlarla beraber, sürekli dört döndürüp.
Atar savurur beni, içime döktüklerim.
Tek bir ümit býrakmaz, ne var ne yok söndürüp.
Yakar kavurur beni, içime döktüklerim.

Vefasýz sahte dostlar, gözüme iliþtikçe.
Herkes görmezden gelip, duruma alýþtýkça.
Toparlanýp ayaða, kalkmaya çalýþtýkça.
Yýkar devirir beni, içime döktüklerim.

Çelik gibi özümü, damla damla eritip.
Mecnun edip Leyla’yý, diyar diyar aratýp.
Dalýmdaki son kalan, yapraðý da kurutup.
Çöle çevirir beni, içime dökdüklerim.

Kýlýcým dura dura, kýnýný deldiðinde.
Onuncuköy gün gelip, iyice dolduðunda.
Nihayet en sonunda, aþikar olduðunda.
Ýpe de verir beni, içime döktüklerim.

(Onuncuköylü)
Sosyal Medyada Paylaşın: