MARTILAR

Býkmýþlar mýydý denizden ,karþý evin çatýsýnda martýlar .
Plaj gibi serilmiþler,kimisi gagalarýyla kanatlarýný vücutlarýný temizliyorlar.
Demek ki tok karýnlarý; balýk ile atýlan simitle vapurdan .
Güvercinden büyük cüsseleriyle dolaþýrlar evin çatýsýnda .
Alýþmýþlar þehir hayatýna, umursamaz olmuþlar kalabalýktan.

Hiç bakmadýlar ,denizi seven adam sen misin?
Hal hatýr bile sormadýlar.Ýn misin, cin misin?
Belli ki istemiyorlar deniz ile ilgimi
O bizim sen kim oluyorsun da giriyorsun aramýza .
O yosma deðil ki ,
Canýn istediði zaman git oyalan .


Bazen bir ’’ Çak ’’ diye seslenmen yeter miydi ona .
Mart kedisi de deðilsin ,
Neden bu çatý üstlerinde dolanmam..
Ben de bakýyorum camdan Ýstanbul ’a ,
Sen de çatýdan.
Beyaz tüylerin olmuþ ;
Tuttuðum takýmým renginden .
Belli ki Ýstanbul’da ,
Hayat zormuþ ondan...

Sosyal Medyada Paylaşın: