Bir bardak aslan sütü idi, Suskunluðumu bozan.... Mezesiz olmaz deyip, Masayý donatan... Yudumlamadýkça coþan, Her yutkunduðumda, Gözleri dolan... ............ Bardaklar doldu, Hiç susmadým... Sek devam edip, Sade seni içtim... Coþtum, Yani susuþa gectim.... Boðazým düðümlendi, Ama akmadý gözyaþlarým... Anladým ki göl olmaya kararlýydý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nida Gürbüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.