Öyle bir coþku kaplýyor ki bazen benliðimi, sanki yanýmdasýn hissi uyandýran, bazen yaðmurda yürüyüþünü izliyorum hayalimde, bazen balkonunda otururken rüzgarýn hafifçe saçlarýný havalandýrýþý geliyor aklýma, bazen hiç görmediðim gözlerine takýlýyor gözlerim, öylece bakakalýyorum, bazen bana yasaklý topraklarýna girme cüreti içinde cesur sözler fýsýldýyorum rüzgara, az sonra pencerenden içeri girer umuduyla, ruhuna binlerce özlem, binlerce sevgi tanecikleri gönderiyorum ruhumun hiç girilmemiþ derinlerinden, masmavi gökyüzüne bakýyorum ve dudaklarýmdan tatlý bir tebessüm kalýyor geriye..
Sosyal Medyada Paylaşın:
hectorıa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.