Kahretsin Can, kahretsin!
Günlerdir belli etmemeye çalýþsam da,
Ben, senden daha fazla gerginim aslýnda,
Her an dokunsalar aðlayacakmýþým gibi dolaþýyorum ortalýkta...
Sen, nerden çýktýn karþýma,
Allah kahretsin beni ki; takýldým sana,
Kafam senle doluyken böyle býçaðý indirdim parmaðýma kazara,
Aþkýnýn acýsý karýþtý, parmaðýmýn acýsýna,
Bir beni mi bulmuþtun onca insan arasýndan bula bula!
Ne zaman takýlsan aklýma,
Ya düþüyorum takýlýp basamaklara,
Ya yemekleri deviriyorum lavaboya,
Yüreðimin acýsý yetmez gibi
Parmaklarýmý boyuyorum kana,
Kesmek az geldi de,
Elimi rendeledim en sonunda,
Kesince az acýyor da,
Burnumun ucunu göremiyorum,
Gidip çarpýyorum cama,
Bu normal deðil artýk kesin kara sevda,
Vah bana vahlar bana!
Sen, istediðin gibi gez dolaþ aman rahatýný hiç bozma,
Sanane yani, bu deli gönül tutulduysa sana,
Deðil mi ama ya,
Sen mi dedin sanki zorla,
" Gel de sev beni!",
Asla senin olamaz bu sevdanýn vebali,
Ne çekersem bu deli gönül elinden,
Bir türlü anlamýyor ki dilimden,
Ben de onun halinden,
Nereye gidecek bu böyle bilmem!...
19.07.08
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.