“bir uçak geçiyor ikiz kulelerden
ha patladý ha patlayacak”
hava birkaç damla gözyaþý kokuyor
romantizm çok kýrgýn ve haklý da
bu gece kendi ölümüne aðlayacak
ne kadar iðrenç, kaba bir acý
böyle mi anlatýlmalýydý
vuslatýn miracý
tüm bavullar yanar
bir uçak yere çakýldýðýnda
buluþlar, silahlar
sýlaya yazýlmýþ mektuplar
hostesin Newyork’da giyeceði
neonlu, fýrfýrlý ve zilli donlar
hiçbirini göremezsiniz
kara kutular sadece bir efsanedir
neler var içinde
bilemezsiniz
-Jumbolar asla güvercinlerin yerini alamaz
-biliyorum.
-iþte sýrf bu yüzden eylüllerden
-nefret ediyorum
oysa vuslat saatiydi eylüller
bir salona balýk istifi yerleþtirilmiþ halk
iç geçirirdi oturduðu yerde
yaþlý aðacýn altýnda seviþirken sevgililer
mutluluk akardý yüzlerden
kapanýrdý perde
bulaþýcý protest emeller
uluyup kudururken içimizde
göstere göstere yýkýlýr
günahkâr kuleler
bir yýðýn da velet doðurur
bu duygusuz ve tehlikeli seviþmeler
fink atýyorlar þimdi her köþe baþýnda
suratýný göremediðimiz
maskeli ladinler
bir de komplo dolu
þiirsel teoriler
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.