Ta
NEFSİM ANLAMAZ
Bir çýkýp, bir batýyorsun
Hangi zevki bulduysan, hemen tadýyorsun
Sonuna da bir bahane uyduruyorsun
Çaresini bulmuþum ne çýkar, nefsim anlamaz.
Þimdi otuzsundasýn, daha gençsin dedi
Saða sola bak, var mý senin gibi?
‘Bak sana hoca derler’ benden söylemesi
Çaresini bulmuþum ne çýkar, nefsim anlamaz.
O günahtan alýp, bir diðerine attýn
O affeder diyip, umudumu yaktýn
Cehennemde ateþ yok, onu bana sen sattýn
Çaresini bulmuþum ne çýkar, nefsim anlamaz.
Amellerim vardý, senden gizlediðim
Onu Rabbime götürüp, af dilenecektim
Enaniyet dir dedin, ondan da vaz gectim
Çaresini bulmuþum ne çýkar, nefsim anlamaz.
Kibirliliði marifet, vefayý bilmez idi
Ýhlâstan uzak, gösteriþi hep sevdi
Hiç mi utanmýyorsun dedim ‘o ne ki?’ dedi
Çaresini bulmuþum ne çýkar, nefsim anlamaz.
Beni benden bilip bende ki oldun
Doðduðum günden beri baþýma bela oldun
Ne tam iman ettin, nede küfüre girersin
Þunu bil ki ey nefis, en büyük düþmanýmsýn.
Nefis dile gelir Gel vaz geç, bunu diyen nefsin
Beni bile ýslah eden imanýn aþkýn
Cehennem ateþi var, ne olur beni de yakma
Bulmuþsun çaresini sucu bana atma.
Kendi nefsimle istiþaremdir
ENES ÞAHÝN Libya/ sabha(fizan çölü)
19.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.