MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Os
İYİYİ BESLEMEK
OsmanAykaç

İYİYİ BESLEMEK


Kainatta her þey zýttý ile mevcut Ýyi, kötü, güzel - çirkin, gece - gündüz... Gül dahi dikensiz deðil. Ama bütün bu zýtlýklarla birlikte kainatta muazzam , efsunlu bir kompozisyon var. Ýlâhi kudret elinden çýkmýþ hiç bir þeyde eksiklik yok. Her þey yerli yerinde, her þeyde âhenk var.

Tabiattaki tabii kompozisyon insan ve toplum hayatýnda neden olmasýn? Davranýþlarýmýzda neden iyilik, güzellik hakim olmasýn? Aslýnda cevabý gayet basit: Ýyi niyet.

Fikir bozuksa iþ de bozuk. Niyet güzelse iþ de güzel. Amel ve niyet meselesi. Peygamberimiz ne güzel buyurmuþ : “ Ameller niyetlere göredir.”

Kainattaki düzeni davranýþlarýmýzda kurabilirsek, kurduðumuz bu düzen iþimize de dýþýmýza da yansýr. Bir büyük zatýn dediði gibi “Güzel düþünen güzel görür...”

Aslýnda bunu hepimiz biliriz; fakat uygulayamayýz, yaþantýmýzda hakim kýlamayýz.

Kime sorsanýz iyilik ve güzellikten yanadýr. O halde bu kan, bu kin , katliam, karmaþa nedendir?

Sorun anlayýþta yani niyettedir. Ýyilik ve güzellik yoksa, öfke var, haset var , kin var... Niyette güzellik varsa barýþ var, saygý var, huzur var...

Bu iyilik ve kötülük hep çatýþma halindedir; biteviye sürer gider. Bu çatýþmanýn galibini aslýnda tutumumuz belirler. Biz istemez taraf olmazsak diðeri kazanamaz. Yani iyiliðin de , kötülüðün de galip gelmesi bize baðlý. Nasýl mi ? Ýþte cevap olarak Osman Arslan’ýn “Bir Yürek Yürüyüþü” isimli eserinden güzel bir misal:

Bilge bir dede, beslediði biri beyaz , biri siyah iki köpeðini boðuþturup seyrediyormuþ. Torunu sormuþ : “Niçin siyah beyaz?” Dede: “Bunlardan biri iyiliði , diðeri kötülüðü hatýrlatsýn diye” demiþ ve devam etmiþ : “Aynen þu gördüðün köpekler gibi iyilik ve kötülük içimde sürekli boðuþur. Onlarý seyrettikçe ben hep içimdeki savaþý düþünürüm.” Torun mücadele varsa kazanan da olmalý diye düþünmüþ; çocuklara has merakla sormuþ: “Peki dede.” demiþ. “Hangisi kazanýr bu mücadeleyi?” Bilge dede þefkatle gülümseyerek bakmýþ torununa “ Hangisi mi evlat?” demiþ ve eklemiþ:”Ben hangisini daha iyi beslersem o !”

Evet , iyiliðin kazanmasýný isteyen önce kendi iç dünyasýnda, fikrinde, eyleminde iyiliði egemen kýlmalý; yani niyette iyiliði...

Ýyiliði, güzelliði, erdemi, doðruluðu... Kýsaca olumlu olaný beslemeli ve desteklemeli.

Böyle halis niyetle çýkarýlan bu derginin hamiyetli halkýmýzýn teveccühüne mashar olacaðýný umuyorum.

Bütün güzellikler sizlerin olsun...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.