Verin köyü, alın şehri !

Azla yetinen çocuktuk
Köy ekmeði ile doyduk
Ne de bir þikayet duyduk
Verin köyü, alýn þehri

Þehir baþka köy bir baþka
Düþtük vatan denen aþka
Bunu demeseydim keþke
Verin köyü, alýn þehri

Tarla sürdüm, davar güttüm
Kavalýmla bülbül öttüm
Çýnarýn dibinde yattým
Verin köyü, alýn þehri

Köy fakir, halký zengindi
Sevgilerimiz engindi
Sanki þu dünya benimdi
Verin köyü, alýn þehri

Þehir olmuþ taþ betonu
Hýçkýrýklar iç yutumu
Beðenmedim bu tutumu
Verin köyü, alýn þehri

Otlak bizim, mera bizim
Gönül denen hâra bizim
Gözbebeði kalbimizin
Verin köyü, alýn þehri

Muhtar emmi köy bakaný
Yurt sevdasý öz vataný
Unutmam bayrak, ATA’ mý
Verin köyü, alýn þehri

Çok þehitler verdi köyüm
Dün ne isem bugün oyum
Boldur bizde inek, koyun
Verin köyü, alýn þehri

Ekmek yapar, çapa yapar
Ýnsan Allah’ ýna tapar
Köysüz fýrtýnalar kopar
Verin köyü, alýn þehri

Ýçeriz yayýk ayraný
Yaparýz sevgi bayramý
Bozmam kaderle aramý
Verin köyü, alýn þehri

Sarý öküzü özledim
Ana, baba yol gözledim
Aþkla gönlümü sözledim
Verin köyü, alýn þehri

ZERRÝN der ki yeter artýk
Gözlerimde tüter artýk
Yapmayalým çið pazarlýk
Verin köyü, alýn þehri

Oktay ZERRÝN- Bafra
Sosyal Medyada Paylaşın: