AYŞEM ’ADIN AŞK’TI

Bakmaya doyamazdýn güzelliðine
Tutuklu kalýrdýn dudaðýnýn kenarýndan býraktýðý hafif gülümsemesine
Masumane bakýþlarý vardý zifir karasý badem gözlerinde
Öyle içten samimi ve özveri yüklüydü
Kötülük beslemez di hiç kimseye
Kýzardý öfkelenirdi ama asla sen kimsin demez di
Nedenleri niçinleri sorgulamazdý güzel kalbi

Hayat masumane yönünü sunmuþtu ona
Sadece sevgi saygý vardý naif ve asil yüreðinde
Yalana riyaya sahtekarlýða yer yoktu hayatýnda
Yanlýþ þeyler yanlýþtý
Kim ne söylerse ne derse kabul etmez di
Doðru bildiði neyse söylerdi, yanlýþý elinin tersiyle iter
Asla ikna edemez vazgeçiremezdi

Aksiydi, sinirliydi, bazen huysuzluk ederdi
Ama yüreði kocaman biriydi
Adý ayþeydi yaþadýðý kahpe kurþun lanetli bir iksirdi
Sevildi
Ama en kötüsü buya çok sevdi

Hiç istemediði kadar acý çekti
Hiç duymadýðý kadar yalan dinledi
Hiç görmediði kadar sahtekarlýk gördü
Hiç ummadýðý ihaneti gördü
Hiç aklýna gelmeyen darbeleri sýrtýna yedi
Herþeye raðmen baþýný önüne eðmedi
Masum yüreðini kirletmedi
Sevdim ne yapayým
Cezama razýyým kaderim dedi
Ve gitti

Onun adý ayþey di...

Her geçen gün o sevgi ciðerine iþledi
Gözyaþlarý saðnak oldu dinmedi
Düþündükçe yaþadýklarýnýn her birini
Yaþamak istemedi
Aðladý
Sýzlandý
Yüzü hiç gülmedi
Ölümle pençeleþti
Karanlýk gecelerinin sabahý olsun istemedi
Nefret etti
Gözleri görsün, sesini duysun istemedi
Kimseyi suçlamadý
Hep sustu ve inandý
Bekledi
Belki gelir dedi
Yine bekledi
Beklemeyi öðrendi
Canýndan can çýktý
Parçalandý
Sevdasýnýn iyiliði için çabaladý
Olmadý

Karþýlýksýz sevdi olmadý
Seviyorum dedi oda olmadý
Sahtekarlýðýn giyinmiþ müsvettesi
Kendi dünyasýnda mutlu insan sýfatý taþýyan
Her gece baþka yüzüyle yaþayan
Onursuz kimliksiz biri vardý
Onun adý aþktý

Ayþe ölürken aþkýnýn kýlý bile kýpýrdamadý
Ayþe can çekiþiyor
Ayþe bu hayattan gidiyor
Desek de duymadý
Duyamadý
Ayþe bu hayata
Gözlerini kapattý ve bir daha açmadý
Ne kadar güzeldi ilk baþlarda
Cansuyum derdi bakarken gözlerine
Kýyamazdý cansuyuna
Tabi cansuyuda ona
Sen yüksek daðlarýn çocuðu
Ego ve kibrinden kaybeden adam
Ne kadarlýk sýn ne kadarsýn
Ýþte þimdi yandýðýn kadar yanacaksýn
Bu kadar gamsýz,
Riyasýz
Umarsýz ,olamazdý bir insan
Rabbim ona aþký yaþatsýn ama cayýr cayýr yansýn
Týpký benim yandýðým gibi
Öyle acý çeksinki her bir zerresi dirhem dirhem dökülsün
Týpký benim çektiðim acý gibi
Ýçinde ayþenin bedduasý
Yüreðinde ölümün acýsý
Gözlerinde yaþý kaldýðý sürece
Asla mutluluðu kalbine konduramaz
Ýþte dostlarým bu yaþanan bir öykü deðil
Can acýsý çeken kalp, ve umutsuz sevginin,
Kefen biçtiði,ihanetin acý gerçeðiydi
Bunun adý AÞK TI
aleyna ýrmak
Sosyal Medyada Paylaşın: