BEDDUA Güneþ mi aydýnlatýr sandýn Seven insanýn dünyasýný Bana her yer karanlýk Cehennem oldu hayat artýk. Yýkýlýp kalasýn duvar dibinde Düþte kal tutan olmasýn elinde
Uzar gider geceler varamaz sabaha Dilimdeki heceler anlatýr seni bana Gönül yýkýk viran bir bahçe oldu Kurudu dalým döküldü yapraðým Sensiz çorak oldu gönül topraðým Dalýnda goncaydý gülüm þimdi sarardý soldu
Geceler ýzdýrap , Üstüm periþan Yýkýldý döküldü viran oldu yuvam Git git de unutma Aðla aðla dinmesin göz yaþýn Rahat etmesin yastýða koydukça baþýn Bana her yer karanlýk Sende hasret kal güneþe
Unutur elbet bu gönül vefasiz birini Düþte kal, tutan olmasýn elinde Göz pýnarlarýn kurusun Dilinde düþmesin ismim Dön gel dizlerinin üstünde Düþte kal tutan olmasýn elinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.