Özneye Ulaşmak için Bir Kazı Çalışması

Ruhuma dolan nefeslerin akýbetine
Þerh düþmemi bekleyen ahlardan
Çeker söz elini eteðini
Acizliðim
Zihin dolusu mazerete mýhlar anýmý
Aðrýsý duyulmaya baþlar iftiraya uðrayan nasibin
Dayalý döþeli vuslatlardan sorumluydu oysaki
Yüzü hep ak hep güleç
Apaçýk bekleyenim bir yerlerinde
Bir parça avuntu gerek

Hayatýn çalkantýlý yüzüne
Manzaramý çizmek için zaman bereketsiz
Dramý yaþamak istersem cömert
Yanýbaþýmda
Kaç inatçý nazlý tohum büyüdü
Isýtmak için titreyen þubatlar geçti
Baþlatmak için tükenen aralýklar
Onulmaz zevkler kaldý geride
Çalan her müzik aletinin
Ýniltisini taþýdýðý sanýsýna kapýlýrým

Yerin göðün deðiþip duran rengini
Ezanýn çanla gezindiði bahçelerde
Topraða fýsýldamaya baþladý mayýs
Karacadað’ýn etekleri hazýr
Kirazlar allanmaya razý Riþmil’de
Taþ ayazlýklardan bakarým dört bir yanýna
Kadim geleneðimize baðlý kalýp
Üstüne kendi gölgemi düþürmeden

Taþýdýðý duygulardan ilk vazgeçendir tebessüm
Acýnýn üstünü eðreti örtmekten yorgun
Hangi gamzenin daveti iþe yarar þimdi
Hangi yedinin
Hangi kýrk birin kerameti yol açar geliþine
Dicle’nin yüzünden
Kýzýlakbabalarýn peþine takýlýr gülüþüm
Baðdat’a,Basra’ya,Kufe’ye taþýnýr belki

Dar eðri büðrü yollarda
Buyurgan olamazsýn
Kendinden baþka çýplaklýða
Ciðerlerine dolmuþ öfke
Aðzýndan çýkar burnundan çekilir tekrar
Tiranlaþýr
Tutsak coðrafyalar gibi
Öznesini feda etmemek için
Kýrk gün
Tufan boðar, tüm dokunulmazlarýný
Yaþlanmýþ kabullerini
Kýrk gün
Çöle döner düþün
Kum gibi dökülür serap gözlerinden
Ýçimde
Öldürdüðüm çocuklardan kalma büyümemiþlik
Fýsýldar durur
Ýnsan kendi derinliðinde duyar
Ve yalnýzlaþýr
Hayatýn lekeli ve yalancý yüzüne asileþince

Ahh Tanrým,emanetin
Emanetin, zamanýn nesnesi olmaya ne kadar yakýn
Oysa ilminin gölgesi hiç düþmedi iradeye


...

Sosyal Medyada Paylaşın: