Üzülmüyorum artýk kümeye düþsen bile, Ne varki varoluþun Altuncu için çile, Þimdilik tesellimiz bindörtyüzaltmýþbirle, Ýçimden atabilsem rahat ederim Trabzon.
Girmiþsin karanlýða güneþin battý yazýk, Oyuncuya ruh lazým o da kayboldu yazýk, Tesellimiz sen idin onu katlettin yazýk, Yoksa deðil mi artýk “bize her yer Trabzon.”
Uçurum kenarýnda, sana gönül verenler, Dizlerine vuruyor oyununu görenler, Hâlâ görmüyor musun çalar oldu sirenler, Yolunu mu þaþýrdýn nere gidersin Trabzon.
Gün geldi neþelendik gün geldi üzdün bizi, Maceralý yolculuk yakýnda olur dizi, Þu anda taraftarýn içinde büyük sýzý, Ne olur aslýna dön bitirdin bizi Trabzon.
Üzülmüyorum dedim ama siz inanmayýn, Gülümseme yalancýk o gülüþe kanmayýn, Güneþ bir gün doðacak kafanýza takmayýn, Altuncu yanýndadýr ruhunu kazan Trabzon.
03.03.2013 Muzaffer Altuncu -Gölcük-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muzaffer Mustafa Altuncu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.