sokaktayým, her hangi bir sokakta ne ben daha önce geldim ne o tanýr beni, ben hiç soluk almamýþtým burda tenime iliþmedi rüzgar, kesmedi hýçkýrýðýmý. ben yürüdüm o yürüttü. bir sapa köþesine denk geldim ben ürktüm o ürküttü.
yürürken farkettim kirlenmemiþti diðerleri kadar kaldýrýmlarýnda pazarlanmamýþtý kadýnlar parke taþlarý kýzarmamýþtý ne kandan ne de utançtan evlerin camlarýna takýlmamýþtý perde anladým;yoktu bir ayýbý olsa takýlmaz mýydý perde?
sonra, camlarýn birinde bir kadýn gizlemiþ teninin rengini hafif karanlýk bir an bana takýldý gözleri sonra bir nefes daha çekti elindeki sigaradan sonra dumanýyla geceyi de zehirledi onun yerine de tasalandým ben ta penceresini kapayýncaya dek...
sola kývrýldýk bir yerlerinde, bildiðim bir þarkýyý dinliyor birileri onlar dinleye dursun bir birini yiyiyor birileri gördün mü bir biz deðilmiþiz demek ki... neyse, kime ne?
sokak kývrýldý, þarký kývrýldý, dudak kývrýldý, sokak erdi sona, adým erdi sona, vakit erdi sona.
günahýn.kalemi
Sosyal Medyada Paylaşın:
gunahin.kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.