Ciddi ciddi yoksun ellerimde, söyle hadi hani benimdin. Bak planlarým çöpe gitti, yalanmýþ verdiðin sözlerin. Söyler misin neden bitirdin, hoþçakal bile demeden gittin. Mutsuz uyanýyorum her sabah, kendimden bile vazgeçtim.
Cevap veremiyorum seni soranlara, kendimle kavgalýyým. Kýyamete kadar, yalnýzlýðýmla yaþayacak gözyaþým. Anlamadým, yalan olan hangisiydi aþk mý yoksa hayat mý.? Kýyýlarým ilk kez ayrýlýðý tattý, ilk kez yara aldý sol yaným.
Ýþtahým yok bu aralar, hiçbir þey düþünecek durumda deðilim. Kendimden özür diliyorum kendime gelemedim gittiðinden beri. Aþýk olmak, sevmek sevilmek gerçekten çok özel çokta güzel aslýnda ama bir ömür sürmedi sürmedi iþte sürdüremedik. Umutsuzluða, mutsuzluða düþmemin en büyük nedeni sevildiðimi emin olmadan kendimi herþeyimle sana adamak oldu. Ne yazýk ki hayatta tek suçum buydu sanýrým. Seni sevmek, seni sevmek çok sevmek...
Þiir: Fuat ÝNCÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat.İncir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.