Papatya yüzlüm..

Seni ne kadar özlediðimi anlatamam,
Anlatamadým da, kim anlatabilmiþ ki zaten,
Ben anlatayým?
Belki de bu yüzden gittin,
Martýlar anlatabiliyor nedense, rüzgârlarda öyle
Belki de bu yüzden seviyordum,
Martýlarý ve rüzgârlarý.

Bir kaç kelime, bir iki parça uyku, bir poþet gözyaþý
Bir þiþede sigaraya sýðdýramadým seni
Ölümle andým seni hep, belki de
Bu yüzden senden sonra ölmek istedim
Evet, karanlýkta yanýp sönen kitabýmdýn
Annem, arkadaþlarým ve dostlarým
Mýhladýlar seni göðe, bilmediðim bir göðe.

Belki de bu yüzden görmek istedim seni hep
Ben aslýnda hep Allah’a inandým, o aldý dedim seni
Ben aslýnda hiç inanmadým gitmek istediðine
Belki de bu yüzden bu kadar çabaladým
Seni geri almak, kazanmak için.

Bilemezdim papatya yüzlüm, bilemedim
O kadar çok istiyorum ki þu bir kaç satýrý okumaný,
Umurumda deðil diyorum sonu, evet,
Biliyorum sözüm var sana
Bir gün, ya limanda, ya denizde.

Sami Arlan..

Sosyal Medyada Paylaşın: