Yağarsa Rahmet Var
Gün olur keyfe deðer, gamlar uzaktýr bize
Olur ki gün düþer öne baþ,morallarse zeminde
Hayat bu ne çýkarýr bilinmez önümüze
Baþkalarýný da düþünmektir erdem,kendini deðil.
Senin düþtüðün acziyet varsa, ben de üzgünüm
Varsa neþen, sevincin budur benim düðünüm.
Varsa paylaþmak da var, gerisi zulüm,ölüm
Ötekileþtirmeden sevebilmek ideal,diðeri deðil.
Olur mu hiç arayanla soran bir olsun yabanla
Ýnsan düþündükçe anlýyor kýymetini rahmet var onda
Ýki eli kanda olsa da gelir dostun sonunda
Güzellikler doðuran sevgidir, öfke deðil ki.
Sizin için yýkýlýyorsa kaleler sevinin,ne iyi
Deðer verenler yýkarlar ancak özden sermeyesini
Yeniden yeþerir nasýlsa doðar yýkýntýlardan yeni
Kýymet verenler üstün, diðerleri deðil ki.
Üstümüze yaðmalý derim, bir yakýnýn çilesi
Belki onla mücadeleden doðar, hakkýn bize rahmeti
Ortak sevinçler deðil, ortak acýlar da gerekli
Bizi esalý kul eden, rahmet de eder tecelli.
Komþusu aç iken yatan tok, gönülden aç olandýr
Her iþe kâr gözüyle bakan, hýrsý önde tutandýr
Asýl zenginlik dilde,gönle girebilmede
Baþkasýnýn derdini de yüklenebilen insandýr...
Ýyi insan odur ki, elmastan da deðerli
Onu erbabý bilir, üstelik maharetli
Ýyi insan olmak denen, þahsiyet meselesi
Seçimleri kullarýn maddiyattan önemli.
En büyük mutluluklar, doðar baþkalarýndan
Birini mutlu eden, doðar sanki yeniden
Giderilen üzüntü, paylaþýlan sorunlar
Açar yeni kapýlar, rahmet sevgiden doðar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.