KAİNAT İÇİNDE BİR YALNIZ KULUM

KAÝNAT ÝÇÝNDE BÝR YALNIZ KULUM

Kainat içinde bir yalnýz kulum
Âleme sevgiyle bakar bu gönlüm
Hayat iki sözde; doðum ve ölüm
Ezelden ebede akar bu gönlüm

Her zerrede gizli nice sýrlarý
Çözmeyle tükettik kaç asýrlarý
Duayla örülmüþ minnet surlarý
Þükürle burcuna çýkar bu gönlüm

Geceden süzülür ilahi nuru
Her canlý hisseder kalpte süruru
Yaþatma kibiri, unut gururu
Yoksa yaptýðýný yýkar bu gönlüm

Muhabbeti demle dost ile candan
Fitne kuþatmasýn hemen dört yandan
Yaþanan izleri silersen dünden
Baþýný dertlere sokar bu gönlüm

Renklerin büyüsü alda sarýda
Binbir þifa hüner balda, arýda
Ayrý özellik var minik darý’da
Düþünüp aklýna takar bu gönlüm

Kaderde yazýlan yazý silinmez
Esrarý çözülmez asla bilinmez
O’ istemez ise yaprak salýnmaz
Sanma söylemekten býkar bu gönlüm

Göðü süsler Güneþ baþka Ay baþka
Biraz olsun bunu anlasak keþke
Allah Allah deyip düþmüþ bir aþka
Kendini ateþte yakar bu gönlüm..

Miyaser GÜLÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın: