Beklerdim, mutlaka gelirdin
Sen bir kavþakta iner, ben yol çat’ýnda seni beklemeyi severdim
Kaç asýr öncesiydi, saçlarým hangi renkti unuttum
Ýlk nerede öptüm yazgýna talip olduðum alnýndan
Ýlk defa ellerini nerede tuttum
Unuttum, ama gözlerimizin korkak elasý
Maalesef bir de, cahil cesaretimiz vardý ya
Kaybetmekten hiç korkmayan o baþ belasý
Ýçime baðdaþ kurmuþ hala oturuyor
Seni gördüðümde gözlerime söz vermiþtim
Baþkasýna elasýný sevdirmiyecektim, tutuyorum
Güzel bakmayý bir tümülüse gömdüðümden beri
Kokusu uðradý diye bile seslenmedi,
Sýkýca tembihlediðim peri bacalarý
Hala inadýna, buralara gökyüzü yarýlmýþçasýna yaðsa da yaðmur
Dikkat ediyorum da artýk çok sessizleþmiþ gök gürültüsü
Þimþekler bile önceden haber vererek çakýyor
Ben de deðiþen fazla bir þey yok, çayý ve sigarayý severek içiyorum
Senden sonra toparlayaným hiç olmadý
Darmadaðýnýðým, gülüþüm bir yerde, nefesim baþka yerde
Hele çakmaðýmý býrakýr býrakmaz unutuyorum
Selamlaþtýðým her çöpçü bana kimsesizmiþim gibi bakýyor
Efkarýma sevdalý sarma tütünümü,
Ýçimde sönmeyi bilmeyen yangýnlar yakýyor
Yorgun yaðmurlar sonrasý gökkuþaðým elaya çalýyor
Aslýnda farkýndayým,
Çok fazla özlediði zamanlar gönlüm uyutarak beni
O yol çatýnda kalýyor
Sen çocuktun da, ben çok mu büyümüþtüm
Daha annemin süt kokusu duruyordu dudaklarýmda
Sevdalanacak kadar bile gönlümün býyýðý terlememiþti
Kaybolursa döneceði adresi ezberlememiþti
Okþanmamýþtý daha saçlarým, emanet edildiðini tanýrdý
Anlaþýldým sanýr konuþmaktan utanýrdý
Aslýnda kaybolmaktan korkarak bekliyordum seni
Geliyordun, alýp götürüyordun
Güzel miydi atlarý o ülkenin bilmiyorum
Düþerdim peþine bir hayale kanarak
Fakat çok hoþlanýrdým bir bozlak gibi dikiliþinden peri bacalarýnýn
Söylesem somurtup, küserdin kýskanarak
Eskiyince eksilenler gibi,
Kokun gelmiyor artýk uzak asyadan hatýrlanamayacak kadar uzaklaþmýþ vakit
Anlamamýþýz, yorulduðumuz o savaþýn bitmesi bitirecekmiþ bizi
Silahlarýmýzý býraktýran hangi nasihatsa
Senin, bileklerini kesmiþ özledim fýsýltýlarýnýn
Ve benim, her gece attýðým asya naralarýmýn tek suçlusudur
Boþver, bizim yanaðýmýzý zaten hiç pembeleþtirmedi yalancý þiirler
Hala çok mu sahtekarýz ne,
Her ölünün arkasýna gözyaþlarý takan aðýtçýlar gibi
Büyüyen çok kirleniyor be asya,
Gönülde durdurmayýp, ayakta durmayý fýsýldýyor herkes
Ve sonra,
Bekler diye düþünemediðinden,
Sen hiç gelmedin
Mutlaka gelir diye düþünemediðimden,
Ben hiç beklemedim
uytun ........