tanrý þahidim olsun ki yalnýzlýðýna çýrýlçýplak sarýlýrken ömrüm kendi eceliyle ölen umudum hiç olmamýþtýr en son ne zaman karanlýkla seviþtim hatýrlamýyorum
nasýl bir bakýþ, nasýl bir aldanýþ, derinliðine nasýl bir kayboluþsun ki sen ateþin suya sabrý, suyun topraða selameti gibi
ben bir yelken, sen hýzmalý rüzgar ben denizlerine, çýðlýðýna üryan martý sen tenine yakamozlaþtýkça rengine kýrmýzýlaþan mehtap
nasýl bir renk, tuvalliðine teyellenen nasýl bir ahenksin sen ki, duruluðuna içim içim bir su kadar ab-ý hayat sudan heykelleri yapýlacak kadar tanrýçalaþmýþ bir aþk gibisin
anlamak, ýþýðýna bile bile aldanmak her ne kadar beni bir kýyamet yorsa da nefesimdeki sýnýr tanrý, nefessizliðimde sýnýr sen olsan da sýrf gölgenle yer deðiþtirmek uðruna sýrtýmda taþýrdým geceyi arþa
sus’u þiir olmuþ karalý, susuzluðu çýkrýksýz kuyu olmuþ yaralý, düþleri penceresiz, pencereleri hep mevsimsiz bir yazgýyým diyorum ki; þahidim olursa tanrý, olur musun ecelim, nefes nefese son nefese…
. . . /
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.