Sapýndan ayrýlýyor buðday, arpa, yulaf ve çavdar… Ayrýlýr gibi sonbaharda yapraklar Saman sapsarý!
Esse yel tufan oluyor topraktan ayýrýyor asýrlýk çýnarlarý Söker gibi diþleri Sararken aðrý…
Toprak açýlýyor seyrederken gözlerde yaþlar Dökülüyor muson yaðmurlarý Delerken baðrý!
Son nefesine sýðýyor ömrü boyunca aradýðý zaman tüneli Ýçinde saman, fýrtýna ve yaþlar Kalburdan dökülüyor buðday, arpa, yulaf ve çavdar Derin bir acý…
Orman yanýyor, Toprak da heyelan Güneþ son ýþýðýný veriyor karanlýða Sönüyor heyecan Dönüyor devran Üç buçuk dakika süren tadý Ve Hazzý!
Diyemiyor elveda Bilmiyorlar Nedir bahtý!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.