Denizlerin öpülmüyor mavisi Artýk gemileri de yok Benim bu þehrin en delisi Akýllý yanlarým mazide kaldý Türküleri yaðmaladý yankýlar Sýký tutun ey kalbim düþme kendinden
Namýmý yürüttüm yalnýzlýklara Gökyüzüne çakýl taþlarý attým kaydýrdým Çarþý ve pazarda yok yoktu Bir akýllý gömleði üstüme uydurdum Afili yürü ey kendim bozma façaný
Güneþ bütün insanlara eþitti oysa Peki öyleyse ben neden üþürdüm Kimsenin kimseyi beklemeye mecali yok Kara düþürdüm sesimi nara düþürdüm Kendine yazýl ey þiirim muhatabýn yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.