Çöpçü
Çöpçü
kuþluk vakti çýkardým yollara
daha kuþlar çýkmadan
uykuyu yarým kesmiþ beden
sarsaklanýp sallanýrken
bir cýðara ilacý olurdu
ana yolun baþýna
kendimi arabaya atarken
þimdi ki çöpçüler þanslý
torba poþet kolay kolay
kokusunu pisliðini saymasan
hem þimdi parasýda iyi
bizim zamanýmýzda varildi
kocamam kocaman variller
helede zýrmýðla dolmuþsa
birde sanayi bölgesiyse vay
kaldýr kaldýrabilirsen üç kiþiyle
kaç kez altýnda kaldým
eve laðým gidiþlerim
herkes ekmek parasý kazanýr
bizim ki zordu hemde çok zor
belimin aðrýsýna ayaðýmýn þiþine
aþk olsun suya sabuna yetiþene
bizim ki alnýn terinden ziyade
alemin pisliði kiriydi sorma ha
inþatýn molozu hayvanýn gübresi
çöpten baþka ne ararsan vardý
sonunda beden zýnk etti pes
þimdi belediyler dört dörtlük
iþ bitimi banyolarý bile var
çöpçülük deyip geçmeyin
zor zahmetli bir vazifedir
bir kömür madeni bilirim
bir de þu çöpçülüðü bilirim
terin altýn deðerinde aktýðý
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.