Bazen inanýyorsun Þarkýlarýn büyüsüne kapýlýp; susturamýyorsun yüreðini. Söz geçmiyor ne yapsan. Sonra; Koca bir yalanla yüz yüzesin. Akýl almaz bir oyunun içine çekiyor zalimler hiç acýmadan ! Sen ’AÞK’ý yaþýyorsun; onlar eðlenceyi, yaradaný unutup. Ettiðini çekiyormuþ insan ! Yýktýðý gibi yýkýlýp. Bir hikâye kalýyor Yazýlan ak sayfalarda; þiir’lerle geriye... Ben, Mevlâ’da ! Sen? ... Nigâr Güler 12.08.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.