Püskül
Bir garip mýsýr bekler, tarlanýn ortasýnda
Yalnýz kalmýþ biçare, bakar etrafýna
Bekler durur kargasýnýn yanaþmasýný
Didik didik oyulmayý ve tükenmeyi..
Uzaklardan siyah tüyler ne de hoþ görünür
Acýkmýþ, aylarca bulamamýþ tek lokma
Keskin gözleri ile gökyüzünde süzülür
Gözüne kestirir mýsýrý tarlanýn ortasýnda
Korku duvarlarýný aþar korkusunca
Usulca yanaþýr tarlalarýn þahýna
Önce koklar, sonra süzer gözleriyle
Püskülleri boyunu aþan mýsýrý doyasýya
Karga, tutmak ister püsküllerinden mýsýrýn,
Tüketmek ister tüm tanelerini iþtahla
Mýsýr el olur tutturur püsküllerini
Mýsýr, sunar kargasýna tüm tanelerini
Ve ansýzýn dokunur karga mýsýrýna,
Sýkýca kavrar uzayan püsküllerinden
Alýr götürür mýsýrýný uçsuz yere
Ýþtahla didiklemeye baþlar taneleri
Mýsýr, mahkum olur aldýrmaz kargasýna
Püsküllerinden hunharca çeken kargaya
Karga coþar, mýsýr memnundur halinden,
Aðlamaz, tükenen tanelerinden ötürü
Gelmiþti vakti firakýn ansýzýn,
Ayrýlýktan geriye kalan bir üryan mýsýr,
Kalmamýþ tek bir tanesi,
Püskülleri ile örtüyor bedenini
Karganýn pençesinde birkaç tutam püskül,
Seyrediyor mýsýrý hayran hayran
Aylarca süren açlýðýna son veren
Onu semalara kaldýran mýsýrýný….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.