Artýk hayaller düþler kurþun misali boþ kovanda kaldý bilmiyorum uðrunda ruhumun kaç kez vurulduðunu kaç kez açýlarda þafak söktüðünu kaç kez yaralý yorgun düþtüðünü
tek tek kýrýyorum yüreðimde ki zincirleri söküyorum kalbimde ki yuva yapan yaralarý göðsümde aþk savaþýndan kalma bir kör kurþun sýrrýný dökmek için düþer geceye kan kýrmýzý köz köz olur ateþler oysa ne mumlar sönmüþtü karanlýk odalar kýrýldý aynalar büyüsü çözüldü oyun bitti aþk vuruldu gecenin karanlýk izleri Silinmiyor duvarlarda kaldý
ufkumun derin yanlarýna týka basa doldurmuþtum seni gecede sönmeyen yangýn alevleri sürgün ýzdýraplar aþk çýðlýklarý söndü gecenin ýþýklarý sanki yorgundu vurgundu kaçýþlarý derinden sancýlýydý acýya diz çökmüþ yaralýydý bakýþlarý oyun bitti aþk vuruldu geriye topraðýný bekleyen cansýz bir beden kaldý
Þiir_Yaralý_34/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.