Yoluna serdiðim kilimin ilmikleri üzerinde hayalini düþünerek beklerken seni adýna yazdýðým þiirlerimi kulaðýma fýsýldamaya baþlayan esen rüzgar müjdeler istiyordu benden, seni getirip göz aydýnlýðý karþýlýðýnda çarpan yüreðimin heyecanýný da görerek hediyesini almak için sabýrsýzlanýyordu vuslatýmýzýn adýna. hediyesini hemen vermeliydim bekletmeden...lakin, veremedim çünkü,ellerimi yoktu her iki tarafýmda baþka kimsenin elini tutmasýnlar diye onlarý ben sana önce den verdiðimi unuttum ,mahcup oldum ben ona. Üþütme onlarý ne olur gecenin acý esen poyrazýnda geldiðinde yanýma sende olan ellerimle tutayým özlediðim ellerinden üzerimde borç kalmasýn birlikte verelim hediyesini, seni bana getiren o müjdeci rüzgara. 18/08/2020 poyrazýn lodosa dönüþtüðü gün E.ALPERTÜRK-asarvadisiþairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asarvadisişairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.