Elbet Değişir
Güne deðdi hüzün,mevsimse yaz
Hava açýk ve güneþli,içimse ayaz
Bir çizgidir yürüyorum üzerinde, iþte hayatým
Gün gelir bize de güler belki kör bahtým.
Çok çabalamadan deðiþmiyor bu çizgi
Yüzümde,kederlerden kalmýþ izler ve eski
Kýrýlacak çemberi, bu inatla gidiþin nihayetinde
Kalýrsa kýrýntýsý zamanýn,elbet günün birinde.
Neleri býraktýk geride unuttum sayýsýný
Her birinde kan rengindeydi akan göz yaþý
Sevgiden aldý gücünü gönül,o hep baþtacý
Bu dayanýlmaz çilelerde bize tek dayanaktý.
Doðar yeniden gün, umut taþýr bilene
Ayrýlýklar da biter elbet, sabýr tesellisiyle
Bir güzel þarkýdýr þu kavuþmak ve heyecandýr
Gönlü bol insanlarla olmak yaþamaktýr.
Saçlarýmýz küstü yýllara, döndü beyaza
Ýnci gibi diþler döküldü, bir sonbaharda
Yine de yýkýlmadýk biz yaðarken kar
Yeniden deðiþir umuduyla beklenense ilkbahar.
Kýrýk bir teknesine raðmen þu sazýn
Yürekten dinlerseniz çýkan ezgiye þaþýrýn
Daha ne cevherler saklý þu küskün gönülde
Bir tebessümle deðiþecek belki gelecekte.
Onca hýzýna raðmen hayatýn halen direnen
Zorlukla dolu zemine belki de gülerek giren
Elbette kýracaktýr kasvetiyle bu çarký
Ýþte o zaman çalacak kapýyý güzel bahtý.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.